Rasstandaard

 

De volgende rasstandaard is de Nederlandse vertaling van de Canadese versie, zoals die op 15 november 1992 definitief door de FCI is vastgesteld en met ingang van 1 januari 1998 door de Canadese Kennelclub is herzien. 

 

Afkomst en doel:

De Nova Scotia Duck Tolling Retriever is ontwikkeld in Nova Scotia (Canada) in het begin van de 19de eeuw om watervogels te "tollen " (of lokken) en te apporteren. De Toller rent, springt en speelt langs de waterkant in het volle aanzicht van een vlucht of een groep eenden, af en toe verdwijnend uit het zicht en dan weer verschijnend, geholpen door de verborgen jager, die kleine stokjes of een bal naar de hond gooit. De spelactiviteit van de hond lokt de nieuwsgierig geworden eenden binnen schootsafstand van de jager. De hond moet dan de neergeschoten vogels apporteren. 
Toelichting: Het woord neergeschoten is gebruikt in plaats van de dode of de gewonde vogels om te benadrukken dat levende of aangeschoten vogels op de spelende hond zullen afkomen.

 

Algemene verschijning:

De Toller is een middelmatig grote, krachtige, goed in balans zijnde, gespierde hond.
Middelmatig tot zwaar in bot met een hoge graad van bewegelijkheid attentheid en vastberadenheid.
Tijdens het werk toont de hond een snelle, haastige activiteit, waarbij het hoofd bijna in één lijn met de rug gehouden wordt en de bevederde staart constant in beweging is.

 

Temperament:

De Toller is hoogst intelligent, gemakkelijk te trainen en heeft een enorm geduld.
Hij is een kundig zwemmer en gewillig apporteerder, zowel op het land alsook vanuit het water.
Steeds attent om bij het eerste teken in actie te komen als er apporteerwerk wordt verlangd.
Zijn sterke apporteerdrang en zijn speelsheid zijn de essentiële kwaliteiten voor lokkers-bekwaamheid.

 

Zie verder alle relevante info op de website van de NSDTRCN.

 

Klik op onderstaande link:

https://tollertales.nl/index.php/rasstandaard/