Hoe voorkom ik een overenthousiaste hond?

 

Het begint al in de puppytijd;

Een pup is schattig en lief en zodra een pup tegen je aanspringt is het erg lastig om deze te negeren.
Want zo lief en klein en schattig, dat kan je toch niet weerstaan?
Maar zodra deze lieve, kleine, schattige pup is uitgegroeidt tot een volwassen hond van 45 kilo, dan is het ineens niet meer zo leuk en lief en schattig als deze nog tegen je aanspringt.

Daarnaast moeten we onze pups natuurlijk heel goed socialiseren. Dat is erg belangrijk. Dus ze moeten kennis maken met iedere hond (of deze het nu wel of niet leuk vind) en met alle mensen en kinderen. Dus zodra de pup daar naar toe wil gaan, volg je mee. Want het is zo leuk om te zien, je puppy is zo sociaal...
Maar als deze pup straks 15 kilo weegt en gaat trekken dan kom je er achter dat het toch niet meer zo leuk is dat hij naar alles en iedereen toe wil gaan.

Als je de jonge pup dus van begin af aan al leert dat deze mag trekken om naar iets toe te mogen gaan, dan zal dit gedrag alleen maar toenemen naarmate de pup ouder wordt.
Dit gedrag kan alle kanten uitgaan, afhankelijk van het karakter van desbetreffende pup.
Je kan zelfs re-directie van gedrag mee maken, waarbij de jonge hond ineens uitvalt naar zijn begeleider of gaat hangen in de lijn. Puur uit frustratie omdat deze ineens niet meer mag gaan trekken om naar de andere hond toe te gaan of naar andere mensen.
Want ineens vinden we het vervelend worden, omdat we last krijgen van de armen en schouders.
Ook het gaan blaffen naar andere honden of passanten kan voortkomen vanuit frustratie doordat de hond er niet meer naar toe mag gaan.

Hoe kan je dit alles nu gaan voorkomen?
Simpel zat: door de lieve, kleine, schattige pup gelijk van begin af aan al aan te leren dat hij niet mag opspringen bij bezoek. En door aan te leren dat hij niet naar alle honden en mensen toe mag gaan. Zeker niet als de pup daarbij gaat trekken.

Bij bezoek heb je medewerking nodig van je bezoek, dat ze de pup laten zitten en dan pas aanhalen of belonen. Ofwel je leert de pup op zijn plaats te blijven zitten, totdat bezoek binnen is en dan beloon je voor het rustige, gewenste gedrag.
Mocht de pup daarna gaan opspringen kan je dat gedrag ofwel negeren (niets zeggen, niet duwen, niet aankijken) ofwel ombuigen naar gewenst gedrag door de pup weer te laten zitten.

De pup aan de lijn buiten laten socialiseren wil niet zeggen dat hij direct overal naar toe moet gaan om kennis te maken.
Socialiseren wil alleen maar zeggen leren omgaan met andere prikkels en daarmee kennis maken. Hoe groot die afstand is dat maakt niet uit.
Soms is het zelfs beter om de pup niet direct in contact te laten komen met een andere hond. Stel je pup wordt gebeten, dan kan het zijn dat dit een traumatische ervaring gaat worden, waardoor jouw pup op latere leeftijd uit kan gaan vallen naar andere honden door deze negatieve ervaring. Dat wil je natuurlijk niet.

Het observeren van andere soort honden is ook voldoende voor de socialisatie. Ze hoeven elkaar niet te besnuffelen en hun neus in elkaars anus te steken, want de neus van een hond is zodanig goed dat deze de geur op afstand al kan ruiken.
Daarnaast is het veel beter om dan de honden/ pups los van de lijn kennis te laten maken, zodat ze zelf hun ruimte kunnen benutten die ze nodig hebben en geen belemmering hebben van de lijn.
Let wel op dat je dit doet op de plaatsen waar het is toegestaan, waar de honden los mogen!

Als je de pup dus leert dat alles wat passeert normaal is en niet interessant, dan zal de pup gewoon gaan leren om netjes mee te lopen, zonder te trekken om ergens naar toe te willen gaan.
Immers we lopen toch ook niet naar een rijdende auto toe met de pup om deze daarmee kennis te laten maken?
De auto's laten we ook gewoon passeren en lopen gewoon door. Hierdoor worden auto's niet interessant en gezien als een normaal onderdeel van de maatschappij waarin wij leven. Zo zal de pup dat ook gaan ervaren als iemand aan de overkant loopt met een hond. Het behoort er bij net als een passerende auto.

Wil je dan toch persé dat je pup kennis gaat maken met een andere hond of persoon, zorg er dan voor dat dit gebeurd zonder dat de pup daar naar toe gaat trekken. Als je er rustig naar toe kan lopen, dan is de beloning dus het contact. Als het tenminste belonend is en er geen nare interactie volgt voor de pup.
Vraag dus ook altijd eerst aan iemand of de andere hond sociaal is (Maar dan nog kan het soms verrassen).

Dus wil je een pup waarmee je rustig over straat kan gaan en die niet overenthousiast reageert? Begin daar dan al direct mee in de opvoeding van de pup.
Denk niet te gemakkelijk: Ach het is nog een pup, dat leer ik wel af...Afleren en nieuw gedrag aanleren kost veel meer tijd dan het direct goed aan te leren.
De puppytijd is bedoeld om alles aan te leren wat in onze maatschappij voorkomt en ook om jouw normen en waarden aan te leren.
Vind je het prima dat jouw hond springt en/of trekt?
Dan zijn dat jouw eigen normen en waarden en mag je hetgeen wat hierboven geschreven is laten voor wat het is.

Wil je dat je hond alleen springt op commando, omdat je het nodig hebt voor een bepaalde sport. Dan leer je dat aan daar waar nodig en zet je het dus onder appèl. In alle andere situaties leer je de hond aan om dan juist niet te springen.

Bedenk dus goed wat jouw normen en waarden zijn en wat jouw wensen zijn welk gedrag jouw pup gaat vertonen als deze volwassen is. Want opvoeden en socialiseren begint al vanaf de geboorte....

Bron: www.dogenhumansupport.nl